Alex en ik waren elkaars jeugdliefde. Op latere leeftijd vonden we elkaar opnieuw – een wonderlijk en ontroerend verhaal dat je kunt lezen op deze site onder Onze Lovestory. Onze tijd samen was kort, maar intens. En zelfs na zijn overlijden laat hij zich regelmatig voelen. Liefde verdwijnt niet – ze verandert alleen van vorm.

Tijdens mijn werk als masseur en Touch for Health-therapeute merkte ik iets bijzonders: overledenen lieten zich geregeld zien tijdens sessies. Niet om te schrikken, integendeel. Ze kwamen met een groet, een steunbetuiging, een teken van liefde. Een knuffel uit de hemel.

De vele bijzondere ervaringen die ik door de jaren heen heb verzameld, met cliënten én persoonlijk, brachten me ertoe deze website te maken. Om verhalen te delen die je raken. Om te laten zien dat wat je misschien als ‘toeval’ ziet, juist betekenisvol kan zijn.

Want die vlinder, die geur, die droom… ze zijn geen toeval. Ze zijn een boodschap. Een teken.

Een knuffel van jouw overleden geliefde, speciaal voor jou.

Ik hoop dat mijn verhaal je helpt om jouw eigen signalen te herkennen en te voelen dat je nooit echt alleen bent.

Onderweg zei mijn kleindochter dat ze opa zo ontzettend miste. “Hij deed altijd magic,” zei ze.

Alex was dol op goocheltrucjes en toverde keer op keer een lach op de gezichten van zijn kleinkinderen, zelfs in zijn laatste weken. Ik zie hem nog liggen in zijn hoog-laagbed, hoe hij dat bed met een grote grijns liet stijgen met de kleinkinderen erop. Pure liefde.

Ik zei tegen haar: “Weet je… als je een regenboog ziet, dan is dat opa die magic doet vanuit de hemel. Speciaal voor jou.”

En toen gebeurde het.

Nog geen vijf minuten later verscheen er een dubbele regenboog, van de ene kant van de snelweg naar de andere.

We waren allemaal stil. Geraakt. Verwonderd.
Dit kón geen toeval zijn.

Die regenboog werd het symbool van zijn liefde die blijft. Zijn magic. Zijn knuffel uit de hemel.